Ο Παυσανίας ο γνωστός αρχαίος Έλληνας περιηγητής και γεωγράφος που έζησε το 2ο αιώνα μ.χ. στο εκτενές έργο του «Ελλάδος περιήγησις» όπου περιγράφει την αρχαία Ελλάδα με μαρτυρίες από πρώτο χέρι, αναφέρεται στις πλαγιές της Αιγιαλείας λέγοντας «οι συνθήκες στην περιοχή για την καλλιέργεια της αμπέλου είναι ιδανικές».
Πράγματι, τα αμπέλια στις πλαγιές της Αιγιάλειας εκτείνονται σε υψόμετρο 300 έως 1000 μέτρων, με βορειο, βορειοανατολικό προσανατολισμό, προστατευμένα από τις υψηλές καλοκαιρινές θερμοκρασίες από το δροσερό αεράκι του Κορινθιακού κόλπου κάνοντας την περιοχή μία από τις ωραιότερες οινοποιητικές ζώνες, έναν από τους ομορφότερους αμπελώνες στην Ελλάδα.
Επτά ποτάμια (Κριος, Κράθης, Βουραϊκός, Κερινίτης, Σελινούς, Μεγανίτης, και Φοίνικας) σμηλεύουν το έδαφος με ρυάκια και ρέματα κρατώντας το κλίμα ήπιο και βοηθώντας – μαζί με την αύρα του Κορινθιακού - στη διατήρηση θερμοκρασιών, το καλοκαίρι, μεταξύ 30οC την ημέρα και 18οC τη νύχτα, ώστε να είναι η περιοχή ιδανική για την αμπελοκαλλιέργεια.
Οι εξαιρετικές κλιματολογικές συνθήκες συνδυάζονται άριστα με τα διάφορα είδη εδαφών. Τις προηγούμενες χιλιετίες τεκτονικές κινήσεις στην περιοχή ανέβασαν το ύψος της ξηράς σε 2000 μέτρα από τη θάλασσα. Η στράγγιση του νερού της θάλασσας με την πάροδο των χρόνων άφησε θαλάσσια υπολείμματα τα οποία καθόρισαν το ασβεστολιθικό έδαφος το οποίο χαρακτηρίζει σήμερα τις πλαγιές της Αιγιαλείας.
Ο συνδυασμός των κλιματικών συνθηκών, η κλήση και το έδαφος κάνουν τις πλαγιές της Αιγιαλείας μία από τις πιο ενδιαφέρουσες περιοχές στον κόσμο για την αμπελοκαλλιέργεια που οδηγεί στην παραγωγή υψηλής ποιότητας ΠΟΠ & ΠΓΕ οίνων.
Στο βόρειο ανατολικό και κεντρικό τμήμα της περιφερειακής ενότητας Αχαΐας η ζώνη του ΠΟΠ Πάτρα (θεσπίστηκε το 1972) περιλαμβάνει ημιορεινές και ορεινές εκτάσεις των περιοχών Αιγείρας (Αιγές, Βελά, Μοναστήρι, Όαση, Σελιάνα, Σενεβρός, Χρυσάμπελα – ή Χρυσάνθιο), Αιγίου (Δάφνες, Κούμαρης, Μαυρίκι, Μελίσσια, Παρασκευή, Πτέρη, Σελινούντα, Χατζής), Ακράτας (Ακράτα, Άμπελος, Βαλιμή, Βούτσιμος, Καλαμιά, Πλάτανος & Παραλία Πλατάνου), Διακοπτού (Άνω Διακοπτό, Διακοπτό, Ζαχλωρίτικα, Κερύνεια, Μαμουσιά, Τράπεζα), Δύμης (Ελαιοχώρι), Ερινεού (Άνω & Κάτω Σαλμενίκο, Αρραβωνίτσα, Δαμακίνι, Ερινεός & Νέος Ερινεός), Καλαβρύτων (Πλατανιώτισσα), Λαρισσού (Βελίτσες, Μιχόιο), Πατρέων (Άνω Συχαινά, Ελικίστρα, Μοίρα, Σούλι, Χάραδρο), Ρίου (Άνω & Κάτω Καστρίτσι, Αργυρά, Πιτίτσα, Σελλά), Συμπολιτείας (Άγιος Κωνσταντίνος, Άλσος, Βερίνο, Γκραίκας, Γρηγόρης, Δημητρόπουλο, Δουκαναίικα, Κρήνη, Λάκκος, Λόγγος, Μάγειρας, Μυρόβρυση, Νερατζιές, Ροδοδάφνη, Σελιανίτικα, Τούμπα), Τριταίας (Αγία Βαρβάρα, Αγία Μαρίνα, Δροσιά, Ερυμάνθεια, Κάλφας, Μάνεσι, Ρουπακιά, Σκιαδάς, Σκούρας, Σπαρτιά, Χιόνα), Φαρρών (Άνω Σταροχώρι, Βασιλικό, Ελληνικό, Κριθαράκια, Μιραλί, Χαλανδρίτσα) Ωλενίας (Γαλαναίικα, Γκανέικα, Κάτω Μαζαράκι, Μιτόπολη, Πόρτες, Σανταμέρι, Φλόκας, Χαραυγή) Καλεντζίου (Αβράμι, Άγιος Γεώργιος, Μπουταίικα) και Λεοντίου (Άνω Μαζαράκι).
Η ποικιλία της ζώνης ΠΟΠ Πάτρας είναι ο Ροδίτης (100%) ο οποίος δίνει Λευκά Ξηρά, Ημίξηρα και Ημίγλυκα κρασιά.
Η ζώνη του ΠΓΕ Πλαγιές Αιγιαλείας, που θεσπίστηκε το 1997, είναι τα όρια των δημοτικών κοινοτήτων Αιγείρας, Ακράτας, Διακοπτού, Αιγίου, Συμπολιτείας και οι περιοχές Βάλτας, Βιλιβίνας, Γουμένισσας (τ. Βρυσαρίου), Άνω και Κάτω Δουμενών, Δροσάτου, Άνω και Κάτω Ζαχλωρούς, Κερπινής, Κορφών, Πετσάκων και Πλατανιώτισσας της δημοτικής κοινότητας Καλαβρύτων. Τα αμπέλια πρέπει να είναι σε υψόμετρα άνω των 250μ. και να χρησιμοποιούν Λαγόρθι με σαρντονέ (άνω του 60%), βολίτσα (άνω του 60%), καμπερνέ σοβινιόν (άνω του 40%) και άλλες συνιστώμενες-επιτρεπόμενες ποικιλίες.
*Πηγή:Wines of Greece
