Αιγιάλεια

Στο νότιο τμήμα της Ελλάδας αλλά στο βόρειο της Πελοποννήσου σε μία περιοχή όπου τα βουνά φτάνουν τη θάλασσα, βρίσκεται η Αιγιάλεια και η πρωτεύουσά της το Αίγιο γνωστό από τη Μεσολιθική Εποχή.

Το όνομα της πόλης, σύμφωνα με το Στράβωνα, προέρχεται από την ιερή κατσίκα (αίγα), την τροφό του Δία στα βρεφικά του χρόνια. Κατά μία άλλη εκδοχή προέρχεται από το ομηρικό ρήμα «ἀΐσσω», που σημαίνει κινούμαι ορμητικά, επειδή η πόλη βρίσκεται δίπλα σε ορμητικά κινούμενη θάλασσα. Τη μεσαιωνική εποχή το Αίγιο λεγόταν «Βοστίτσα» δηλ. πόλη των Κήπων καθώς η πόλη είναι γεμάτη υπέροχα περιβόλια και οπωρώνες που προμηθεύουν με λεμόνια, πορτοκάλια κ.α. την Ελλάδα και άλλες χώρες της Ευρώπης.

Μία μεγάλη ποικιλία από ορεινούς και ημιορεινούς αμπελώνες βρίσκονται στους λόφους, τις πλαγιές και τα οροπέδια που δημιουργούνται στην περιοχή από τους επτά ποταμούς οι οποίοι έχουν τις πηγές τους στα μεγάλα βουνά της κεντρικής Πελοποννήσου και κυλούν έως τον Κορινθιακό κόλπο.

Το Αίγιο, γνωστό επίσης και ως το μπαλκόνι του Κορινθιακού, λόγω της γεωγραφικής του θέσης, υπήρξε στο παρελθόν ένα από τα σημαντικότερα λιμάνια για την εξαγωγή της διάσημης σταφίδας «Βοστίτσα» στην Ευρώπη. Σήμερα ο πληθυσμός του φτάνει τις 20.000 άτομα.